De redactie van het KWS Journaal heeft mijn artikel verprutst.... Zo had het er in moeten staan:
Door Jos Spijkerman
De laatste jaren merken protest comités dat er steeds minder protestbehandelingen plaatsvinden bij zeilwedstrijden. Niet alleen nationaal maar ook internationaal - zelfs bij Europese of wereldkampioenschappen - is duidelijk merkbaar dat zeilers steeds minder vaak de protestkamer gebruiken om een regelconflict op te lossen.
Er wordt in 'juryland' druk gespeculeerd over de oorzaak van deze teruggang. Zijn er minder incidenten op het water? Worden er vaker strafrondjes gedraaid als er dan iets is gebeurd? Of vertrouwen zeilers niet dat de uitkomst van een ingediend protest in hun voordeel zal uitvallen?
Om de drempel naar de protestkamer een klein beetje te verlagen, hierbij een aantal aandachtspunten die je misschien op andere gedachten zal brengen;
Vergelijk het maar met een rechtbank, waar een openbare aanklager een zaak komt presenteren en een advocaat de beschuldigde partij komt verdedigen. En de rechter luistert naar beide partijen - stelt misschien een aantal vragen - en vormt een oordeel.
De openbare aanklager vertegenwoordigt de benadeelde partij. Dat is bij een protestbehandeling de persoon die de boot vertegenwoordigd die het protest heeft ingediend. Die persoon moet bewijzen verzamelen, getuigen oproepen en zijn nadeel aantonen door op de best mogelijke manier zijn zaak te presenteren.
De 'advocaat' is de vertegenwoordiger van de beschuldigde, in ons geval de persoon die de boot komt vertegenwoordigen waar TEGEN is geprotesteerd. Ook hij moet op de best mogelijke manier zijn boot verdedigen, door getuigenissen, door bewijzen te presenteren, enz.
De rechters luisteren naar beide kanten, stellen vragen als iets onduidelijk is, zorgen ervoor dat alles volgens een vastgesteld formaat/schema verloopt en dat alles logistiek geregeld is. Nadat beide partijen hun verhalen hebben gedaan, trekken die rechters zich terug, overleggen met elkaar en doen dan een uitspraak aan de hand van wat zij denken dat er is gebeurd. In ons geval zijn die rechters natuurlijk de mensen in het protestcomité.
Je merkt dat er een hele grote rol in deze procedure is weggelegd voor beide partijen. Zij zijn ervoor om hun boot op de best mogelijke manier te presenteren. Zij moeten de PC-leden overtuigen van hun gelijk. Als je niks van de regels weet - of te weinig, of niet de taal spreekt, door bijvoorbeeld verouderde termen te gebruiken of een verveelde ongeïnteresseerde indruk achterlaat, doet dat jouw kant geen goed.
Als je boos wordt of emotioneel, zul je de comitéleden NIET voor je winnen.
Op het water doe je je uiterste best om die overstag manoeuvre zo goed mogelijk uit te voeren. Dat oefen je, dat analyseer je tot op de seconde…..Een protestbehandeling moet je op dezelfde manier benaderen. Door jouw kant professioneel, oprecht, kundig en met waardering voor het proces te komen vertellen.
Aan de hand van de presentatie van de twee partijen komen er feiten op tafel die vertellen wat er is gebeurd. Deze feiten zijn soms tegenstrijdig. De ene partij is van mening dat er heel iets anders is gebeurd dan de andere partij. Aan de hand van vragen aan elkaar en vragen van het protestcomité wordt er geprobeerd om de juiste feiten vast te stellen. Dus wat er werkelijk is gebeurd.
Maar een slechte aanklager of een beroerde advocaat die niet in staat zijn om hun feiten correct te presenteren, zijn natuurlijk in het nadeel. Het protestcomité MOET kiezen. Ze kunnen niet zeggen: "We weten het niet"
Neen, hun taak is er om feiten vast te stellen en aan de hand daarvan een conclusie over regels en dan een beslissing over DSQ of niet…..
Zij zullen dus kiezen. En je mag raden welke van de twee partijen ze zullen geloven bij een beroerde aanklager en een kundige advocaat…..
Hoe beter je verhaal overkomt, hoe groter de kans dat jouw versie zal worden gekozen. Maar ga niet overdrijven of iets vertellen wat niet waar is, de meeste PC leden prikken daar wel doorheen en dan zijn de rapen gaar…. Voor een leugenaar zullen ze niet kiezen.
Klinkt wat beperkt, ik weet het. Maar door dat in je hoofd te houden, ben je misschien beter in staat om emoties niet te veel de overhand te laten krijgen. Je vertegenwoordigd immers jouw boot met misschien wel meer personen aan boord. Bij een DSQ word er een straf aan de boot gegeven, je hoeft niet zelf in de hoek te gaan staan!
Het voelt misschien als een persoonlijk aanval als je een protest verliest, maar dat is het niet. In andere sporten is er een scheidsrechter die ingrijpt bij een regelovertreding, hij is in het veld en kijkt naar wat er gebeurd. Dat kan bij zeilen niet, dus moeten we op een fatsoenlijke manier regelovertredingen kunnen straffen. Daarvoor is dit hele protestproces verzonnen.
Als je die benadering accepteert en voldoende kennis en kunde meebrengt naar een behandeling, is de kans op een faire uitspraak het grootst. En Protestcomités zijn er echt niet op uit om een persoon te benadelen.
En, wees eerlijk! Iedereen maakt wel eens een fout, ook in de wedstrijd en dan is dit een heel stuk beter dan een vuistgevecht na afloop op de steiger.
In hoeveel talen je het ook uitdrukt; oefening baart kunst!
Niemand is bij de eerste keer in de protestkamer perfect. De meeste protestcomités zullen daar rekening mee houden en onervaren zeilers helpen in het proces. Maar zij zijn nog WEL de vertegenwoordigers van hun boot en dat kan en mag het protestcomité niet overnemen.
Dus oefenen! Ga een keer mee naar de protestkamer en vraag of je als toehoorder bij de behandeling mag meekijken. Lees eens een ander hoofdstuk dan deel 2 in het regelboekje. Appendix M bijvoorbeeld.
Oefen een protestbehandeling met je coach of een trainingsmaatje. Leer om te spreken in de taal van de regels. Maak een spiekbriefje met de procedure, zodat je weet wat je kunt verwachten.
En voor diegene die echt de 'prof' willen worden: Doe mee in het protestcomité. Ik ken genoeg zeilers die ook beter op het water zijn geworden, door mee te doen in een jury en daardoor hun regelkennis hebben vergroot.
Enfin, genoeg stof om eens over na te denken voordat het nieuwe seizoen begint.
Rest mij dus niets anders dan jullie een prachtig jaar toe te wensen.
Jos
De Protestkamer
________________________________________________________________________________Door Jos Spijkerman
De laatste jaren merken protest comités dat er steeds minder protestbehandelingen plaatsvinden bij zeilwedstrijden. Niet alleen nationaal maar ook internationaal - zelfs bij Europese of wereldkampioenschappen - is duidelijk merkbaar dat zeilers steeds minder vaak de protestkamer gebruiken om een regelconflict op te lossen.
Er wordt in 'juryland' druk gespeculeerd over de oorzaak van deze teruggang. Zijn er minder incidenten op het water? Worden er vaker strafrondjes gedraaid als er dan iets is gebeurd? Of vertrouwen zeilers niet dat de uitkomst van een ingediend protest in hun voordeel zal uitvallen?
Om de drempel naar de protestkamer een klein beetje te verlagen, hierbij een aantal aandachtspunten die je misschien op andere gedachten zal brengen;
Een protestbehandeling is niet iets wat een zeiler aan het protestcomité mag overlaten.
Vergelijk het maar met een rechtbank, waar een openbare aanklager een zaak komt presenteren en een advocaat de beschuldigde partij komt verdedigen. En de rechter luistert naar beide partijen - stelt misschien een aantal vragen - en vormt een oordeel.De openbare aanklager vertegenwoordigt de benadeelde partij. Dat is bij een protestbehandeling de persoon die de boot vertegenwoordigd die het protest heeft ingediend. Die persoon moet bewijzen verzamelen, getuigen oproepen en zijn nadeel aantonen door op de best mogelijke manier zijn zaak te presenteren.
De 'advocaat' is de vertegenwoordiger van de beschuldigde, in ons geval de persoon die de boot komt vertegenwoordigen waar TEGEN is geprotesteerd. Ook hij moet op de best mogelijke manier zijn boot verdedigen, door getuigenissen, door bewijzen te presenteren, enz.
De rechters luisteren naar beide kanten, stellen vragen als iets onduidelijk is, zorgen ervoor dat alles volgens een vastgesteld formaat/schema verloopt en dat alles logistiek geregeld is. Nadat beide partijen hun verhalen hebben gedaan, trekken die rechters zich terug, overleggen met elkaar en doen dan een uitspraak aan de hand van wat zij denken dat er is gebeurd. In ons geval zijn die rechters natuurlijk de mensen in het protestcomité.
Je merkt dat er een hele grote rol in deze procedure is weggelegd voor beide partijen. Zij zijn ervoor om hun boot op de best mogelijke manier te presenteren. Zij moeten de PC-leden overtuigen van hun gelijk. Als je niks van de regels weet - of te weinig, of niet de taal spreekt, door bijvoorbeeld verouderde termen te gebruiken of een verveelde ongeïnteresseerde indruk achterlaat, doet dat jouw kant geen goed.
Als je boos wordt of emotioneel, zul je de comitéleden NIET voor je winnen.
Op het water doe je je uiterste best om die overstag manoeuvre zo goed mogelijk uit te voeren. Dat oefen je, dat analyseer je tot op de seconde…..Een protestbehandeling moet je op dezelfde manier benaderen. Door jouw kant professioneel, oprecht, kundig en met waardering voor het proces te komen vertellen.
De protestcomitéleden zijn er voor om te kiezen welke partij zij geloven.
Aan de hand van de presentatie van de twee partijen komen er feiten op tafel die vertellen wat er is gebeurd. Deze feiten zijn soms tegenstrijdig. De ene partij is van mening dat er heel iets anders is gebeurd dan de andere partij. Aan de hand van vragen aan elkaar en vragen van het protestcomité wordt er geprobeerd om de juiste feiten vast te stellen. Dus wat er werkelijk is gebeurd.Maar een slechte aanklager of een beroerde advocaat die niet in staat zijn om hun feiten correct te presenteren, zijn natuurlijk in het nadeel. Het protestcomité MOET kiezen. Ze kunnen niet zeggen: "We weten het niet"
Neen, hun taak is er om feiten vast te stellen en aan de hand daarvan een conclusie over regels en dan een beslissing over DSQ of niet…..
Zij zullen dus kiezen. En je mag raden welke van de twee partijen ze zullen geloven bij een beroerde aanklager en een kundige advocaat…..
Hoe beter je verhaal overkomt, hoe groter de kans dat jouw versie zal worden gekozen. Maar ga niet overdrijven of iets vertellen wat niet waar is, de meeste PC leden prikken daar wel doorheen en dan zijn de rapen gaar…. Voor een leugenaar zullen ze niet kiezen.
Boten protesteren, niet de personen aan boord.
Klinkt wat beperkt, ik weet het. Maar door dat in je hoofd te houden, ben je misschien beter in staat om emoties niet te veel de overhand te laten krijgen. Je vertegenwoordigd immers jouw boot met misschien wel meer personen aan boord. Bij een DSQ word er een straf aan de boot gegeven, je hoeft niet zelf in de hoek te gaan staan!
Het voelt misschien als een persoonlijk aanval als je een protest verliest, maar dat is het niet. In andere sporten is er een scheidsrechter die ingrijpt bij een regelovertreding, hij is in het veld en kijkt naar wat er gebeurd. Dat kan bij zeilen niet, dus moeten we op een fatsoenlijke manier regelovertredingen kunnen straffen. Daarvoor is dit hele protestproces verzonnen.
Als je die benadering accepteert en voldoende kennis en kunde meebrengt naar een behandeling, is de kans op een faire uitspraak het grootst. En Protestcomités zijn er echt niet op uit om een persoon te benadelen.
En, wees eerlijk! Iedereen maakt wel eens een fout, ook in de wedstrijd en dan is dit een heel stuk beter dan een vuistgevecht na afloop op de steiger.
Oefening baart kunst - Practice makes perfect - Übung macht den Meister.
In hoeveel talen je het ook uitdrukt; oefening baart kunst! Niemand is bij de eerste keer in de protestkamer perfect. De meeste protestcomités zullen daar rekening mee houden en onervaren zeilers helpen in het proces. Maar zij zijn nog WEL de vertegenwoordigers van hun boot en dat kan en mag het protestcomité niet overnemen.
Dus oefenen! Ga een keer mee naar de protestkamer en vraag of je als toehoorder bij de behandeling mag meekijken. Lees eens een ander hoofdstuk dan deel 2 in het regelboekje. Appendix M bijvoorbeeld.
Oefen een protestbehandeling met je coach of een trainingsmaatje. Leer om te spreken in de taal van de regels. Maak een spiekbriefje met de procedure, zodat je weet wat je kunt verwachten.
En voor diegene die echt de 'prof' willen worden: Doe mee in het protestcomité. Ik ken genoeg zeilers die ook beter op het water zijn geworden, door mee te doen in een jury en daardoor hun regelkennis hebben vergroot.
Enfin, genoeg stof om eens over na te denken voordat het nieuwe seizoen begint.
Rest mij dus niets anders dan jullie een prachtig jaar toe te wensen.
Jos
.jpg)
